БҮГТЭРХЭ

үйлэ ү. 1) юумэн дээгүүр хүндэлэн унаха, хэбтэхэ (наваливаться на что-л., напр. стол, перевешиваться через что-л., напр. перила): Альбинын шэрээ дээгүүрээ бүгтэрэн, бишыхан боложо бохиишоһон дүрсые Намжал үзэн ядангяар шүдѳѳ зуужа, хоротойгоор, нюдѳѳрѳѳ удаан сорьёбо (К. Цыденов); Тэргын мѳѳртэ эдигдэжэ, даланташаһан хүдѳѳгэй харгынууд добо гүбээ дээгүүр аргамжа мэтэ һунан бүгтэрнэ (Д. Батожабай); 2) эмээлэй хойно хүндэлэн ашаа ашаха (класть поперёк сзади седла): мориндоо бүгтэрхэ.