БҮГЭЛДЭРГЭ

юум. н. 1) мориной үбсүү тойрожо, үзүүрээрээ эмээлэй хоёр талада шагтагалагдадаг һур, хүмэлдэргэ (подвея, ремень от седла, охватывающий грудь лошади); 2) уняагай узуур нүхэлжэ оруулһан, томоһон богонихон хилгааһан бүтүү (волосяные петли на конце стропил): Наян уняагай бүгэлдэргэ бүхэ болог! (Ц. Галанов); 3) ташуурай бүреэдэ хэгдэһэн таһама үлгэсэ (петля на кнутовище для надевания на руку): Гэртэ ташууртаа бүгэлдэргэ хэжэ һууһан Дэлгэр Нимые харахадаа… (Ж. Тумунов).