БҮДЭХИ

1. тэмд. н. 1) тодо бэшэ, бүрүүл, һүлэмхи (неясный, тусклый, мутный): Хэдэн тээһээ түгдэршэһэн, һандархай Ангелтай, найгашаһан энэ памятнигта бүдэхи үзэгүүд харагдаба (Ч. Цыдендамбаев); 2) амигүй, соггүй, эли тодо бэшэ (безжизненный, невыразительный): Оройдоо нэгэ һарын туршада үһэеэ сайжа, хухи сагаан толгойтой, бүдэхи аалин болошоо һэн (М. Осодоев); 3) намдуу, даруу, балар (глуховатый, сдавленный, приглушённый): Хунхан тогоотой шүлэншье «түс» гэһэн бүдэхи абяатайгаар хүмэрижэ, Бальжинимашье шаад байса шашхашаба (Б. Мунгонов); 4) уйдхартай, барагар (мрачный, невесёлый): Яабагшанай шэг шарай гансата бүдэхи боложо, шанаань атиралдаад абана (М. Осодоев); бүдэхи муухай бодол гунигтай, уйдхартай бодол (мрачные мысли): Энэ үедэ мориной турьяха тон элеэр соностожо, бүдэхи муухай бодолыень һамаргажархиба (М. Осодоев); 2) хэл. шэнж. хонгёо бэшэ (глухой): Буряад хэлэнэй х, һ, т, с мэтын хашалганууд бүдэхи гэжэ элирүүлэгдэдэг юм; 2. наречи һүлэмхеэр, тодо бэшээр (тускло, мутно).