БҮҺЭЛХЭ

, бэһэлхэ үйлэ ү. 1) дэгэл дээгүүр бэһэ тойруулан орёогоод, хоёр ташаа руу үзүүрнүүдыень унжуулан хабшуулха, бүһэ уяха (опоясываться, надевать пояс): Доогуур шагтайтар бүһэлһэн торгон дэгэлынь тулам мэтэ халхайгаад, маяа хүлнүүдынь хажуурай эшэ мэтэ матаралдаад, балайшье зохид байбагүй (Д. Батожабай); 2) тойрохо, тойрожо хүреэлхэ (протягиваться вокруг чего-л.): Һажашаһан хадануудые бүһэлжэ гараһан нариихан харгы хабшуу жалгын оёороор могой шэнги годиролдон, урагшаа һунана (Д. Батожабай); 3) тойрон эзэмдэхэ, эзэлхэ, хүреэлхэ (осаждать, окружать): Гончаровой дивизиин урда ба хойто талаар дайсанай танкова колоннонуудай тойрон гаража, бүһэлхэ хүсэлтэй байһаниинь элитэ байба (Ж. Тумунов).