БҮҮБЭЙ

1. юум. н., хѳѳрш. 1) нарай үхибүүн, хүүгэн (ребёнок): Харин тэдэнэйдэ байрлаһан залуу эхэ жаахан бүүбэй хоёр бүхы зүрхыень буляанхай (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) түнх. үлгы (люлька, колыбель); 2. үхибүү һамааруулан унтуулха аянг. ү. (межд. для убаюкивания ребёнка баю-бай): бүүбэй-бүүбэй-бүүбэйхэн, бүүбэй-бааю-бааю даа (баю-баюшки-баю); Харин Баярмаагаа: «Бүүбэй-бааюу-бааюу даа», – гээд лэ, үлгын дуу татахадань, тэрэнь дэлхэй дээрэ эгээл һайхан дуун шэнгеэр зэдэлхэ (Ц.-Ж. Жимбиев).