АЖАЛША(Н)

(Н) 1. юум. н. ажал хэдэг хүн, зон (трудящийся, труженик): Шамайе һайн ажалшан гэжэ нютагайхиншни булта мэдэдэг ха юм даа (Б. Мунгонов); Ажалша хойморто һуудалтай, архинша үүдэндэ хэбтэлтэй (Оньһ. ү.); хара ажалшан мэргэжэлгүй, хүндэ ажал гараараа хэдэг хүн (чернорабочий): Хэднай малшан, һаалишан, хонишон, таряашан, тракторист, хара ажалшан болохо юм? (Ц.-Ж. Жимбиев); 2. тэмд. н. 1) ажалтай, ажал хэдэг (трудовой, трудящийся, рабочий): Манай ажалша зон зѳѳлэндэ зѳѳлэн, хатууда хатуу – иимэ нангин шанартай ха юм даа (Ж. Тумунов); ажалшан арад ажалтай, хүдэлмэритэй нэлэнхы олон зон, арад (трудящийся народ, трудящиеся): Ажалшан арадай дунда ойлгууламжын хүдэлмэри ябуулха хэрэгтэ комсомолшууд ехээр туһалдаг байгаа (А. Жамбалон); ажалша зүгынүүд сэсэгүүдые тойрожо, шэмэ шүүһыень суглуулдаг зүгын бүлын ехэнхи хуби зүгынүүд (рабочие пчелы); 2) ажал хэхэдээ бэрхэ, хүдэлмэри хэхэ дуратай (трудолюбивый, хозяйственный): Залхуу хүн һуу һууһаар эсэбэ, ажалша хүн хэ хэһээр урмашаба гэдэг (Б. Санжин, Б. Дандарон); Ажалша хүн тоотой, ажалгүй хүн шоотой (Оньһ. ү.); ажалша бэрхэ ажалдаа дүйтэй, ажалдаа дуратай, хүдэлмэришэ (работящий, трудолюбивый): Иимэ урин шарайтай, илдам зулгы зантай, ажалша бэрхэ бэритэй болобол хэды ехээр жаргаха һэм? (Ц.-Ж. Жимбиев).