АЗАРГА

1. юум. н. 1) агталагдаагүй адуун (жеребец): Үреэмни жагсажа, азарга болоод, үүлтэрые үдхэжэ, үетые тэнжээнэ (Х. Намсараев); азарга адуу агталагдаагүй моритой һүрэг морид (табун с жеребцом): Би танда хоёр азарга адуу, гайхалтай һайхан басага асарааб (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) эрэ амитан (самец): Үглѳѳнэй улаан наранаар үнеэгээ хүтэлѳѳд ерээрэйгты, азарга гахай бэлдээд байхаб (Б. Мунгонов); азарга шоно наһаа хүсэһэн эрэ шоно (волк-самец): Харыт, азарга шононь нэхэжэ ерээ хаям… (Х. Намсараев); азарга нохой эрэ нохой (кобель): Ѳѳрһѳѳнь һураггүй томо азарга нохой тээ саанахана зуг татаһан һүрэгһѳѳ таһаран, хүсэеэ туршаха һанаатай гүйжэ ерэбэ (С. Цырендоржиев); азарга тахяа жагсаһан эрэ тахяа (петух): Тиигэжэ хүлигдѳѳд байхадамни, эзэмнай азарга тахяа шэнги согсогонон, хажуудамни ерэжэ… (Б. Санжин, Б. Дандарон); азарга доргон эрэ доргон (барсук): Абаха болоходоо азарга доргон, үгэхэ болоходоо үхэһэн нохой (Оньһ. ү.); ◊ азарга доргон болохо һорхогонохо, солгёорхохо, һүрхэйтэхэ (задираться, петушиться): Бригадир һэм гээд, хүндэ азарга доргон бологшоб (А. Шадаев); 2. тэмд. н., шэлж. айхабтар томо, хүсэтэй, хүсэрхэг (большой, могучий, мощный): Теэд габшагай гаһар азарга дайсадые бэедээ дүтэ оруулбагүй (М. Осодоев).