АЮУЛТАГҮЙ

1. тэмд. н., ном. айхаа мэдэхэгүй, айдаггүй (бесстрашный): – Аюултагүй юумэнтэеэ ушарааб гэжэ мэдээрэй, – гээд Дари үбгэндѳѳ харюусаба; 2. наречи айхаар бэшэ, айлтагүй (безопасно): Юундэ зүрхэ алданаш, аюултагүй һайн ябаад ерэнэ бэзэш.