АЯНША(Н)

(Н) 1. юум. н. аянда ябадаг хүн (путешественник, турист): Хаанаһаа намайе таниба гээшэб гэжэ гайхаһан аяншан нэгэ алхам гэдэргээ болоод, зогсошоно (Д. Батожабай); «Ангуушанда тэсэбэри, аяншанда зориг хэрэгтэй юм», – гэжэ Буладай эжы хэлэдэг (С. Цырендоржиев); 2. тэмд. н. аян замда ябаһан, аянда гараад ябаһан (путешествующий, улетающий – о птицах): Аяншан лама бүри һэжэг түрэжэ, сумаатай алтаяа дэрэ дороһоо абаад, гэдэргээ аргаахан һолжоржо захална (Д. Батожабай); Аянша галууд ганганалдан, огторгойгоор зэлэ татан ябатараа, дабаан дээгүүр бүгтэршэһэн тэмээн хамбые оройһоонь хаража, хажуу тээшээ хумиран арилнад (Д. Батожабай).