АТИРУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) бэеынь таталдуулха, нугаруулха (заставить скорчиться): Ерэн хара шүдхэрнүүд / Yдэршье hаань үхүүжэ, / Һүнишье hаань hүнѳѳжэ, / Аргамжа мэтэ атируулжа, / Һур мэтэ һунаажа / Yбhэн мэтэ эбхэжэ, / Хулhан мэтэ хумижа, / Харгыда ябаhан хүниие / Харгыдань залгина (Гэсэрһээ); 2) уршылгаха, хоршылгохо, уршалаатай болгохо (морщить); хүмэдхэ атируулха нидхээ буулгаха, барайха (хмурить брови, хмуриться): Хаан һүрѳѳтэйгѳѳр хүмэдхѳѳ атируулан, хориинхидой толгой дээгүүр алад холо уруу харан, абяагүй һууна (Б. Санжин, Б. Дандарон); 3) шэлж. һургаха, үһѳѳгѳѳ абаха (проучить): Аригуун Бүүбэйе атируулхань гээшэ (Ж. Балданжабон).