АТАА(Н)

(Н) юум. н. бусадай һайн байдалда хорхойтоһон һанаа сэдьхэл, обтолго, горидолго (зависть): Хүнэй хоро, атаа хүдэлгэнгүй ябажа һураха ёһотой гэжэ эжы заагша һэмнэй гү? (Д. Эрдынеев); атаа жүтѳѳн а) ямар нэгэн хүн дуратай хүнѳѳ ондоо хүнтэй һайн гэжэ һэжэглэлгэ, һэжэг түрэлгэ, жүтѳѳрхэлгэ (ревность): Тиигэхэ мүртѳѳ атаа жүтѳѳндэ абтаһан зүрхэмни нэрэ һурагүй лугшаад, хасараарни халуу бусалжа эхилбэ (Д. Дылгыров); б) мүрысэлгэ, тэмсэлгэ, ямар нэгэн хүнэй нүгѳѳдэһѳѳ дутахагүйе оролдолго (состязание, соперничество, конкуренция): Тиибэшье хоёр дасан хоорондоо атаа жүтѳѳ ехэтэйгээр химаржа эхилээ һэн (Д. Батожабай); 2) үһѳѳрхэлдѳѳн, химараан, тэмсэлдээн, дурагүйсэлдэлгэ (вражда; соперничество); атаа мэеэн намһаа үлүү гарашана аа гү гэжэ һанаагаа зоболго, мэеэрхэлдээн, бэерхэлдээн (соперничество): Энэ Бадма тэрэ Даржаа хоёрой хоорондохи атаа мэеэн хурсашаг юм байна (Х. Намсараев); атаа тэмсэл үһѳѳрхэлдѳѳн (вражда): Тиихэ үедэ эндэ ангаа буляалдаһан ангуушад атаа тэмсэл хэдэг, алалсадаг хюдалсадаг байгаа (Д.-Д. Дугаров); атаа буляалдаха боох. тэмсэхэ, мүрысэхэ (соперничать).