АШАГҮЙ

1. тэмд. н. олзогүй, туһагүй, үрэгүй (бесполезный, невыгодный, недоходный): – Орой ашагүй юумые бү хэгтыл даа гэнэ гүби (Ц.-Ж. Жимбиев); 2. наречи аргагүй, угаа, айхабтар (очень): Юрэдѳѳл, шонын мүр, тиихэ саанаа ашагүй томо шонын мүр гэжэ хүсэд лаблаба (Б. Мунгонов).