АША I

юум. н. хүбүүнэй үхибүүн; ахын үхибүүн (внук, внучка по мужской линии; племянник по брату): Дулгуудайн барагар хара шарай заахан ашаяа харахадаа, энхэргүү дулаахан боложо, гэрэл түхѳѳгѳѳд орхидог (Ц.-Д. Хамаев); Аша ажалаараа туһаяа харуулха (Оньһ. ү.); аша хүбүүн хүбүүнэй хүбүүн (внук): Юундэб гэхэдэ, аша хүбүүниинь хүдэлхэ, хѳѳрэхэ, энеэхэдээшье эсэгэдээ адли гээшэнь аргагүй (Ц.-Ж. Жимбиев); аша басаган хүбүүнэй басаган (внучка): Аша басагандаа эльбүүлжэ хэбтэхэдэ, ямар аятайб, тэрэнэй шэнгэхэн хоолой шагнажа хэбтэхэдэ, ямар зохид бэ! (С. Цырендоржиев); аша бэри аша хүбүүнэй һамган (жена внука): Аша бэрим, Сэсэгнишье, сүлѳѳгүй һэн… (Д. Эрдынеев); аша гуша(нар) а) хүбүүнэй үхибүүд мүн тэдэнэй үхи хүүгэд, нэгэ хүнэй гү, али айлай бүхы ашанарынь, зээнэрынь, гушанарынь хамтаараа (внуки и правнуки); б) үри һадаһан, залгамжалха үе (потомство): Аша гушань алдар суугаа дэлгэг лэ, Ажал соёлой амжалтын тугууд налбаг лэ (Х. Намсараев); Аша гушанартаа һургаал заабари хэлэжэ байһан үбгэжѳѳлые юундэшьеб даа һануулха юм (М. Осодоев); аша зээнэр үхибүүдэй үхи хүүгэд (внуки и внучки): Аша зээнэрээ харалсажа, аашатайхан багашуулаа эрхэлүүлжэ ябаха хубигүй байшоо (О. Базарова); аша үринэр үри һадаһан, залгамжалха үе (потомство, потомки): Шинии шуһаар тэмсэжэ абарагдаһан хэрэгые, манай аша үрэнэр, нэрыш дурдан, улаан зүрхѳѳрѳѳ хамгаалжа шадаха гэжэ би мэдэнэб (Г. Цыдынжапов).