АРХА

: арха-барха 1. тэмд. н. нүһэр томо, бархагар, һархагар, дан томо, дарьягар (большой, крупный, громоздкий, нагромождённый): Арха барха үдхэн мүшэртэй томо хуша доро залиржа байһан түүдэгэй утаан ууяжа, тайга соогуур унайн үнэр тараана (Д.-Д. Дугаров); арха-барха шарга бархагар ашаатай шарга (сильно груженые сани): Харан гэхэдэнь, гэрэйнь хажууда арха барха шаргатай хүнүүд ерээд буужа байба (Ц. Дон); 2. наречи олоороо, обоогоор, обоо-сомоо (в большом количестве, масссой): газар дээрэ арха-барха хэбтэхэ.