АРГАМЖА

юум. н. юумэ хүлидэг ута ооһор, һур (верёвка): Үбгэжѳѳл ходо бэедээ абаад ябадаг нариихан бүхэ аргамжаяа бүдүүхэн шэнэһэнэй узуурһаа тайлдахагүйгѳѳр уяад, хабсагайн мүгэһѳѳ доошоо бууба (Д.-Д. Дугаров); хилгааһан аргамжа мориной дэлһэн, һүүлэй бүдүүн хатуу хилгааһаар томоһон ута ооһор (верёвка из конского волоса): Ута ургань газарта унажа, хилгааһан аргамжань гартань үлэхэ (Б. Мунгонов); аргамжа наринаараа таhардаг (Оньһ. ү.) хэбэрэг, һула байха (≈ где тонко, там и рвётся): Тиимэ даа, хүбүүдээ гурбуулынь эльгээгээд, hанаагаа зобоншьегүй яахабши даа. Олон. Харин миниихи ори ганса. Аргамжа наринаараа таhардаг гэгшэ (З. Гомбожабай).