АРГАГҮЙ

1. тэмд. н. бүтэхэгүй, болохогүй (невозможный, безвыходный): Хажуу тээшээ һугаржа зайлаха аргагүй байдалда ороод, модоной үзүүртэ малгайгаа хэжэ үргэхэдэнь, алдангүй тудадаг байгаа ха юм (Ц.-Д. Хамаев); мартахын аргагүй мартахаар бэшэ, мартагдашагүй (незабываемый); тэсэхын аргагүй тэсэхээр бэшэ (нестерпимый): Тиибэшье тэсэхын аргагүй үбшэн, аймшагтай ехэ шууяан тархи соогуурнь хүлгэнэ (В. Гармаев); 2. наречи угаа, ехэ, айхабтар, ушаргүй, олиггүй (исключительно, необычайно, ужасно): Иимэ холын зуһаланда байһан намда шэнэ хүн бүхэн аргагүй һонирхолтой бэлэй (А. Жамбалдоржиев); яаха аргагүй айхабтар, ушаргүй (необычайно, чрезвычайно): Мүнѳѳ шинии араһаашни харахадамни, яаха аргагүй эсэгэдээ адляар ябанаш! (Д. Батожабай); 3. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. арга боломжо үгы (нет возможности, невозможно, нельзя): – Хара амяа хараһан ха юмши, шамда найдаха аргагүй! (Д. Эрдынеев).