АРБАГАШАХА

үйлэ ү., видэй нэгэ түхэл 1) гарнуудаа гү, али далинуудаа хүдэлгэхэ (размахивать руками или крыльями): Бүлхэгэр маряатай, үрзэгэр хара үһэтэй, затан хара хүбүүхэн ерэжэ, майка самсынгаа хамсынуудые оложо ядан, арбагашан байна (Ц.-Ж. Жимбиев); Айһан һүрдэһэн шаазгайнь зүүн тээшээ халюухайдажа, яаралтай арбагашан талииба (Ц.-Д. Хамаев); 2) хиидэн нарбаха (развеваться): Үдхэн хара дэлһэниинь арбагашажа, газар шэрбээд лэ абана (М. Осодоев).