АРБАГАРХАН

тэмд. н., багадх. 1) дэрбэгэр, һарбагархан (растопыренный, торчащий): Нагаса эсэгынгээ эбэр дээрэ гарамсаараа зүрхэ орожо, арбагархан гараараа шэрүүн һахалыень эльбээд үзэнэ (С. Доржиев); 2) үрзэгэрхэн (лохматый): Доржимагай тээ горитойхон боложо ябатар, нагаса ахань аялжа, абгайханиинь долоон арбагархан сурбануудаараа гансааран үлѳѳ һэн (К. Цыденов).