юум. н. туһа нэмэри (подмога): Мүнѳѳшни, нохойн годон ехэ, тиимэрхүүл арьба муутай саг болонхой, муухан юумэеэ углаад ябаашань һураггүй дээрэ (Б. Мунгонов).

: арба-арба гэхэ үйлэ ү. ямар нэгэ һарбагар юумэнэй хүдэлхэ, һарбаганаха (двигаться – о ком-л., чём-л. растопыренном): Газар дээрэ ямар нэгэн хара юумэнэй арба-арба гэхэнь харагдана; арба-эрбэ иишэ тиишээ һалаатаһан (разветвлённый): Арба-эрбэ мүшэртэй абар-табар сагдуулай саагуур наагуур гулдирһан самсаал борохон харгыгаар застава тээшэ абаашана (Х. Намсараев); арба-тарба а) үсѳѳн, шэнгэн – үһэн тухай (редко торчащий): – Зүб, тэсэкэгүйш, – гэжэ Уканчин урал дээрэхи арба-тарба һахалаа эльбэсэгээбэ (С. Цырендоржиев); б) эндэ-тэндэ тараһан (разбросанный, рассеянный): Үнгэгүй бүрүүл тэнгэридэ арба-тарба мүшэд һүлэмхихэнѳѳр онигошолдонод (С. Цырендоржиев).