АНХАРАЛТАЙ

1. тэмд. н. 1) хананхатай, анжаранги, хайхарамжатай (внимательный): Юрэдѳѳ, бригадын комиссарай анхаралтай хараса тэрээниие бүришье тэгшэ бэшэ байдалда оруулба хэбэртэй (Б. Шойдоков); анхаралтай байха ханамжатай, хайхарамжатай байха, болгоомжотой байха, болгоомжолхо (быть внимательным): Бү шууялдагты! Анхаралтай байгты! (Д. Сультимов); 2) анхарал хандуулмаар, обёоромоор, һанаа табимаар (стоящий внимания): Энэш анхаралтай хэрэг байна; 2. наречи нарин нягтаар (внимательно): Дулгар хүгшэн хүбүүгээ хаража, нюла-нюла миһэд гээд, хэлэһэн үгыень анхаралтай шагнана (Ц. Дон); анхаралтай! анхарагты! ханамжатай! элдэб аюултай юумэнһѳѳ һэргылһэн мэдүүлгэ (внимание! предупреждающая надпись на потенциально опасных объектах).