АНХАРАЛ

юум. н. анжарал, ханамжа, хайхарамжа, ямар нэгэн юумэндэ ухаан бодолоо, хараса дууласаяа хандуулга (внимание): Басаган зоной анхаралые бүхы бэеэрээ мэдэрнэ, досоонь уни бутарна, мэнэл ниидэшэхээр бэлэн хэбэртэй хатарна (С. Цырендоржиев); анхарал татаха һонирхол татаха, һонирхуулха (привлекать внимание): Хүнүүдэй анхарал татахагүйе оролдон, дүтын һандали дээрэ һуушаба (Д.-Д. Дугаров); анхарал хандуулха (гү, али табиха) хэн нэгэндэ гү, али нэгэн юумэндэ нюдѳѳ хандуулха (обращать внимание): Хоёр айлшад гэрэй эзэн эхэнэртэ эрхэ бэшэ анхаралаа хандуулна (С. Доржиев); Уншажа байhан бэшэгтээ хамаг анхаралаа табижа, Маланов Гомбын юуншье гэhые гүйсэд ойлгоогүй байба (Ц. Дон); анхарал хандуулмаар һонин, һонирхолтой (заслуживающий внимания, интересный): Балай анхарал хандуулмаар, онсо юумэншье болоногүй (Ц. Цырендоржиев); анхаралдаа абаха хараадаа абаха (принимать во внимание): Саашадаа энэ ажаглалтыеш анхаралдаа абахаб (Б. Шойдоков); анхарал ехэтэйгээр нарин нягтаар (внимательно): Дохолон Эрдэни Гармын хүбүүн хоёр үбгэн ангуушанай хэлээшые анхарал ехэтэйгээр шагнаад, унаагаа даб гүүлэн саашалбад (С. Доржиев).