АНА

ана-мана 1. наречи 1) адляар, тэн тэрээ, адлирхуугаар, ойролсоо (примерно равно, одинаково): Мүнѳѳ дээрээ хэмнайшье диилэнэгүй, ана-мана сохилсожол байна хабди (Б. Мунгонов); 2) эжэ эхигүй, уймараар, бодонгүйгѳѳр (очертя голову, безрассудно, безудержно): Басагаяа худалдаһаниинь багадаад, ана-мана баяжажа байһанаа һайрхахадаа яана гээшэб? (М. Осодоев); бодонгүйгѳѳр ана-мана хэрэлдэхэ барг. үнэһэн тоборог болотор хараалдаха (ругаться в пух и прах); 2. тэмд. н. адлирхуу, дүтэрхы, тэнсүү (почти одинаковый, примерно равный): Доржо Дагбатай ана-мана хүшэтэй; ана-мана бололдохо адлирхуу болохо, тэнсэхэ (становиться почти равным).