АМБА(Н)

(н) 1. юум. н., манж., хууш. хитад-манжа засагай нютагай захиргаата түлѳѳлэгшэ ноён (амбань, сановник, китайско-маньчжурский наместник): Илангаяа тэрэ үедэ манжын амбанууд ород элшэн сайдай алба хаагшадые үзэн ядадаг, харин тэдэнэрынь манжын яаманай газарайхидые мүн лэ тоожо үгэдэггүй һэн (Д. Батожабай); 2. тэмд. н. 1) томо адар, ехэ (большой, крупный): Теэд хоёр амбан хүбүүдэй һүгэлсэхэдэ, минии басаган юуштэб? (М. Осодоев); амба(н) ехэ томо, ехэ (большой, крупный): Үнэхѳѳрѳѳшье амбан ехэ тайшаа ноён ѳѳрѳѳ һууна гэжэ этигээ һэн (М. Осодоев); Амба ехэ сар багтаха, буура ехэ тэмээн багтаха (Оньһ. ү.); 2) түнх., шэлж. гоё гоо, һайхан – хубсаһан тухай (красивый, роскошный); амбан хадаг соохор хээтэй богони хадаг (хадак-амбань).