АМАРУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) амарха заб зай үгэхэ (давать отдых): Дайсадай холо ошохые хүлеэхэ, мориёо амаруулха хэрэгтэй бшуу (Б. Санжин, Б. Дандарон); һанаа амаруулха һанаа тэгшэлхэ, һамааруулха (успокаивать): Мүнѳѳ басагые хамгаалха, тэрэнэй һанаа амаруулха хүн үгы (Д. Эрдынеев); хүлѳѳ амаруулха хүлѳѳ тэниилгэхэ, жиихэ (дать ногам отдохнуть): Манай гурбан мяханайнгаа болохыень хүлеэжэ, хүлѳѳ амаруулан, энэ тэрэ юумэ хѳѳрэлдэн һуунад (Б. Мунгонов); ◊ ами бэеэ амаруулха наһа дүүрэхэ, тагаалал болохо (усопнуть, скончаться): Бальжама абгай ами бэеэ амаруулан, һэрихэгүй нойроор дууран унтаба (Ц.-Ж. Жимбиев); 2) шэлж. ехээр шархатаһан гү, али үбшэлһэн малай ами табюулха, нэрбэхэ (умерщвлять тяжелораненное или больное животное).