АМАРХАН

1. тэмд. н. 1) амар, түни түбшэн, энхэ амгалан (спокойный, спокойненький); 2) бэлэн, хүнгэн, хүшэр бэшэ, орёо бэшэ (легонький, нетрудный): Энэмнай амархан юумэ бэшэ бшуу (Х. Намсараев); 2. наречи 1) намаар, намдуугаар, амгаланаар (спокойно, благополучно): Зүүдэнэйм сэсэг, / Амархан hуугыш, / Амарашалан угтыш! (Х. Намсараев); 2) хүндэ бэшэ, бэлэн (легко, нетрудно): – Одоол тон зүб гээшэ, бэрхэ хүн хурса зэмсэг бариха, ажалаа амархан бүтээхэ (Х. Намсараев).