АЛДУУТАЙ

тэмд. н. 1) алдуу гаргагдаһан, эндүүтэй (содержащий ошибки, ошибочный): Бадма ахынгаа тоогүй олон алдуутай бэшэгые Доржо ехэнхииень ухаагаараа түйжэ, тухайлжа уншана (Ч. Цыдендамбаев); алдуутай эндүүтэй буруу (ошибочный, неверный): Буруу ябадал, алдуутай эндүүтэй шиидхэбэри гаргаһан шэнги байдаг (Д. Эрдынеев); 2) баруун бур. зүрхэ алдуутай хашартай, залхуутай (надоедливый, досадный): Холо боло, зүрхэ алдуутайш.