АЛДУУРИГҮЙ

1. тэмд. н. 1) алдалгүй, сүм шүүбэритэй (беспроигрышный): Бараг бариишатай, сохом алдууригүй хэрэг гэжэ мэдэхэлээрээ, мүнгэ алтаяа тэрээндэ гамгүйгѳѳр оруулдаг байһан байна бшуу (Б. Мунгонов); алдууригүй лотерей сүм шүүбэритэй лотерей (беспроигрышная лотерея); 2. наречи эндүүгүйгѳѳр, алдангүй, зүбѳѳр (безошибочно, точно): Хайшан гээд һалхи һамаагай болохые гахай, нохой хүрэтэрѳѳ алдууригүй мэдэдэг гээшэб? (Ц.-Д. Хамаев).