АЛДУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог алдахыень баадхаха (лишить); мүр улые алдуулха тѳѳрюулхэ, һамаргаха (сбить с пути): Харин лэ энэ Цэдэнэй хүбүүн һүүлшын сагта энээгүүрнай харгылдаг болоо һэн, тиигээд лэ тэрэ манай үхинэй мүр улые алдуулжа байна ха юм (Ц.-Ж. Жимбиев); хүл алдуулха а) үймүүлхэ, мэгдүүлхэ (приводить в замешательство, вызывать переполох); б) унагааха (сбить с ног): Бүһэдэ хүрѳѳгүй аад, хүл алдуулхаяа һанана (А. Ангархаев); Тиибэ яабашье арзалжа нэрэһэн һүнэй архи ямаршье хүсэтэ баатарай хүл алдуулмаар яһала хатуу байжа, тэдэнэршье мэнэрһэн хэбэртэй (Б. Санжин, Б. Дандарон); шэнээ алдуулха эсээхэ, ядарааха, шадалынь бууруулха (утомлять, изматывать): Бүрхэг, шэнээ алдуулһан үдэр байна, зуу зууе уужа сэнгэе (Ц.-Д. Хамаев); үгэ алдуулха гэнэдхээжэ, юумэ хэлүүлхэ (заставить проговориться): Тэрэмнай юушье хэхэ, ямаршье худал хуурмаг юумээр хүнэй үгэ алдуулха гээшэ оролдодог һэмнай даа (Б. Мунгонов).