АЛДАШАХА

үйлэ ү., видэй нэгэ түхэл гэнтэ, һанагдаагүйгѳѳр үгы болгожорхихо (потерять, упустить); зүрхэ алдашаха шиидэжэ ядаха, маргаха, тун хариха (не решаться): …намһаал саагуур байг гэжэ зүрхэ алдашаба хэбэртэй (Х. Намсараев); хүл мүрѳѳ алдашаха яахашье мүрѳѳ олохогүй (быть в растерянности): …хүл мүрѳѳ алдашоод байналди даа (Б. Мунгонов); ухаа алдашаха мэгдэшэхэ, хүлгэхэ, сошомоор, аюултай гү, али баяртай юумэндэ зүрхѳѳ хүдэлхэ (прийти в смятение, возбуждённое состояние): – Доржима байһаар ямар гэмтэй болобо гээшэб? – гэжэ басагад ухаа алдашаба (К. Цыденов); шэнээ тамираа алдашаха шадалгүй болошохо, бэе һуларшаха (внезапно почувствовать слабость): Шэнээ тамираа алдашоо юм гү? – Барбаадиин нюдэн гэнтэ елэлзэнэ (Ж. Тумунов); үнгэ зүһээ алдашаха хүхэ сагаан болохо, шарайгаа сухиилгаха (побледнеть): Үнгэ шэгээ алдашаһан Даримын хасар дээрэ улаахан толбо бии болошонхой (Д. Батожабай).