АЛДАР I

юум. н. соло, нэрэ, ехээр тараһан суу (известность, популярность, слава): Зол жаргал түгэлдэр арадай хүсэлнүүд, / Зудан дайдаар дүүрэн алдар дэбэрүүлбэт (Х. Намсараев); алдар нэрэ а) хүндэ, нэрэ хүндэ (имя, известность, престиж, авторитет): Юуб гэхэдэ, Бадан боро юрын хүрьгэн хүбүүн бэшэ, харин отогой зайһан, арба нэгэн эсэгын ахалагша ноёной хүбүүн, алдар нэрэеэ холо ойрогүй дуулгаһан хүн (Б. Санжин, Б. Дандарон); б) нэрэ, обог (имя, отчество): Худа, танай алдар нэрэ хэн гэдэг бэлэй? – гэжэ Гомбо ухамайлан асууба (Ц. Дон); алдар нэрэтэй суута, суу ехэтэй, ямба солотой (известный, знаменитый): Ургажа ябаһан залуушуул хадаа алдар нэрэтэйшье хүнүүдые эрдэмэй алишье талаар хүсэжэ байдаг ха юм (Ч. Цыдендамбаев); алдар соло нэрэ, нэрэ хүндэ (имя, авторитет): Урданай үгые һанаандаа оруулжа, нэрээ хухаранхаар яһаа хухаруужам гэжэ бодон, би эдир залуу наһанайнгаа алдар солые алдаха ёһогүйб (Ц.-Ж. Жимбиев); Алдар соло – амжалтаһаа, адуу мал – үүлтэрһээ (Оньһ. ү.); алдар суу нэрэ алдар (слава, известность): – Алдар суу жаргал хоёрой хоорондо илгаа бии гү? (С. Цырендоржиев); алдар сууда гараха суурхаха, магтуулха (прославиться): Гансаараа тэрэ алта олохомни, алдар сууда гарахамни гэһэн ѳѳнтэг эрмэлзэлынь ѳѳрыеньшье хосороогоо, гэртэхюулдэньшье юушье үгѳѳгүй (А. Ангархаев).