АЛДАХУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) гээлгэхэ, һалгаха (лишить): Тиибэшье наһаараа зоной гар гэтэжэ, «турлаагай аманһаа» эдишэ алдахуулдаг үнэгэн мэтэ ламанар буряад зоной баян үгытэйе холоһоо танидаг һэн (Д. Батожабай); 2) гарһаань мултаруулха (вырвать из рук, заставить выронить): Харин Бадан хүсэтэй шурандаа гарайнь сарбуу үрдижэ ташуурдахадаа, һэлмыень алдахуулба (Б. Санжин, Б. Дандарон); ама алдахуулха тангаригынь абхуулха (заставить клясться): … гурба дахин ама алдахуулжа, колхозой гэшүүн болобо гээшэ гэжэ тоолодог юм (Х. Намсараев); үгэ алдахуулха хѳѳрэлдүүлхэ, ярилдуулха (разговорить, заставить говорить); 3) шүүгдэхыень баадхаха (заставить проиграть): Манай хамаг шагай баабхайе али болохоор алдахуулжа дууһаагүйдѳѳ, унтажа хоногшогүй һэнши (Ч. Цыдендамбаев).