АЛБАГҮЙ

1. тэмд. н. 1) алба хэдэггүй, ажалгүй (не имеющий службы): Урдань сэрэгэй албагүй байһан буряад арадай хүбүүдые арбан юһэ наһанһаа гушан нэгэ наһан хүрэтэр … 1916 оной намар сэрэгэй ара талын хүдэлмэридэ намнажа ябуулха болобо (Х. Намсараев); 2) ямаршье алба татари түлэдэггүй, алба татариһаа сүлѳѳлэгдэһэн (не несущий повинностей); 2. юум. н., нют., хууш. басаган, үхин (дочь).