АЙМШАГТАЙ

1. тэмд. н. 1) айдаһа хүрэхѳѳр, һүрѳѳтэй, айхаар (страшный, ужасный, жуткий, грозный): Мүнѳѳхи аймшагтай һүниһѳѳ хойшо намда нюдэеэ үзүүрлэдэг Танша мүнѳѳ нэгэ бага зѳѳлэрһэн хэбэртэй болобо (Ц. Шагжин); 2) аюултай (опасный): Шархань аймшагтай бэшэ гээд аймагай больницада хэлээ (В. Гармаев); 2. наречи аргагүй, тон, угаа, ушаргүй (очень, чрезвычайно): Эхэ оронойнгоо түлѳѳ гэжэ ямар һайхан гоё, аймшагтай шанга үгэ гээшэб (Г. Цыдынжапов); 3. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. 1) һүрѳѳтэй, айдаһа хүрэхѳѳр, айхаар (страшно): Далай руу харахада аймшагтай (Б. Мунгонов); 2) аюултай (опасно): Модон унажа байна… Аймшагтай лэ… Би юушье хэлэнгүй, түргэхэн саашаа ябаадхёо һэм (Б. Мунгонов).