АЙЛАНГҮЙ

үЙ 1. тэмд. н. айхаар бэшэ, айдаһатай бэшэ (не вызывающий страха): Айлангүй юумэнһѳѳ бэеэ зобоожо, үйлѳѳ гараһандаа энеэдэһэниинь бүри тогтохоо болино (Б. Загдаева); 2. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. айхаар бэшэ (не вызывает страха): Баабгай холоһоо харахада аймшагтай, үнэн бахалуурдалдаад байхада, айлангүй юм (Ж. Тумунов).