АДУУҺА(Н)

(Н) юум. н. 1) мал, гэрэй амитан (скот): – Би гайхажа болёод ябанаб… Иимэ шэрхи адууһа үзѳѳгүйб! – гэнэ (Д. Эрдынеев); адууһа мал бүхы мал, үхэр, морин, хонин г.м. (скот): …нам һуужа, адууһа мал, хото бүлын амар һайниие, саг жэлэй ямараар эрьежэ ерэһые асуулсаад, тамхи залалсадаг байха юм (Х. Намсараев); 2) морин (конь, лошадь): Үнэхѳѳрѳѳшье энэ тон һайхан адууһан: сагаабтар шаргал зүһэтэй, һуунагар ута, галуун шэнги хүзүүтэй, сагаан сабидар ута һайхан дэлһэтэй (Ц. Шагжин); 3) шэлж. хүн шанаргүй этэгээд (недостойный, враждебный элемент): Шам мэтын зэрлиг адууһантай нэгэшье үгэ дуугаралсахагүйб (Х. Намсараев).