АДЛИХАН

1. тэмд. н. 1) илгаруулшагүй (совсем одинаковый, очень сходный, вылитый, подобный): Нэгэ колхоздо, нэгэ адлихан газар дээрэ бэлшэжэ байһан үнеэд байгаад, ямар иимэ ондо ондоогоор һү үгэнэ гээшэб? (Ц. Шагжин); 2. наречи нэгэ доро, зэргэ (одновременно): Мүн энэ үедэ Малаадайн машина баһал адлихан таршаганажа эхилээ һэн (Х. Намсараев); 3. хэлэгшын үүргээр хэрэгл. шэнги, дүтэрхы, тэнсүү (подобен, похож, одинаков, равен): Энэ Батуухын дүү хүбүүн Доржо нюур шарайгаараа Батууха ахадаа яаха аргагүй адлихан (Ц. Шагжин).