АДХАМАР
юум. н. 1) яндуул, яндан (негодник, негодяй): Үргэһэн үдхэһэн аша буянгымни һанаха мэдэхэ нүхэ солоохойгүй адхамар байгаа гээшэ (Х. Намсараев); Адхамар абяатай, шудхамар шууяатай (Оньһ. ү.); 2) урагшагүй хүн (непутёвый человек).
юум. н. 1) яндуул, яндан (негодник, негодяй): Үргэһэн үдхэһэн аша буянгымни һанаха мэдэхэ нүхэ солоохойгүй адхамар байгаа гээшэ (Х. Намсараев); Адхамар абяатай, шудхамар шууяатай (Оньһ. ү.); 2) урагшагүй хүн (непутёвый человек).