АДХААЛ

юум. н. 1) далатаяа хамта абтаһан малай урда хүл (лопатка вместе с плечевой и локтевой костями): Шинии үнеэн харза дээрэ hалтаадажа унаад, адхаалаа хухараад хэбтэнэ (Г.-Д. Дамбаев); Эрэ хүндэ табигдадаг сээжын нэрэтэ мяханууд гэбэл: хоёр дала, хоёр адхаал, хоёр үндэр хабһан, хоёр үргэн (Д. Шагдарова); адхаал сэмгэн далаһаа һалгаагдаһан дундаа сэмгэтэй, сорго дүрсэтэй яһан (трубчатая кость): Түргэн дундаа буугаа һомолжо, Найдан … баабгайн хажуугарнь һалхи татан үнгэрхѳѳ ябатарнь, далынь гэрэлые тудахаар буудан гэхэдээ доогуурдуулжа, адхаал сэмгыень бута буудажархиба (А. Шадаев); 2) үсѳѳн дала мүр, мүр (плечо): Энээнииень һамбаашалжа, Арьяшка гэнэдүүлхэеэ һанаа гү, гэнтэ нүгѳѳдынгѳѳ адхаал дээрэһээ хам шүүрэн, арадань орохые һэдэбэ (Д.-Д. Дугаров).