АДАГАЙ

тэмд. н. мууһаа муу, хамагай муу, тон муу (худший, последний): – Адагай басагадһаа гээгдээш! – гэжэрхёод, майхандаа орошобо (Ц.-Д. Хамаев); адагай муу эгээл муу (наихудший): – Үгы-ы, ши түрүүлэгшэ бэшэш, эгээл адагай муу эрэш (М. Осодоев); адагай захань эгээн багань, хамагай муугаар тоолоходо, сэгнэхэдэ, бодоходо (на худой конец, минимум, по крайней мере): Адагай захань ѳѳрынгѳѳ мал ѳѳрынгѳѳ үбһѳѳр хангажа шадана ха юм бибди даа… (Б. Мунгонов).