АБЯАРХАХА

үйлэ ү. 1) шэмээ дуулаха, абяа абаха (слышать шум, улавливать звук): Гэнтэ һайн бууралынь һүрмэгэд гэжэ, нэгэ юумэ абяархаһан янзатай, хүл дээрээ байжа ядан, эзэнэйнгээ арада гараад орхино (Х. Намсараев); 2) һэргэг болохо, шэхээ һонор болгохо (настораживаться, прислушиваться): Нэгэтэ хүхын дуунай һүнеэр гүрѳѳһэнүүдэй буухиралдаһан зүг руу абяархажа ошобо (Ц.-Д. Хамаев); али юумэндэ абяархаха, шэнэ юумэндэ шэмээрхэхэ; 3) алайр, шэлж. хээлитэй болохо (забеременеть).