АБААШАХА

үйлэ ү. 1) абажа ябаха, абажа ошохо, нэгэ газарһаа нүгѳѳ тээшэнь зѳѳхэ, ѳѳртѳѳ абаха (брать с собою, уносить, увозить): Хүндѳѳр шархатаһан сэрэгшэдынь абаашаха, тиихэдэ эм болон эмнэлгын элдэб хэрэгсэлнүүдые асарха (Б. Шойдоков); басага абаашаха гэртээ һамган болгожо асарха, басагаар һамга хэхэ (увести девушку, жениться на девушке); мори абаашаха мори хүтэлѳѳд абаад ошохо (уводить коня); залажа абаашаха залаха (увозить к себе важного гостя); урижа абаашаха урижа ерүүлхэ (приглашать к себе): Тогоошые Арьяшка хажуу тээшэнь дуудажа абаашаад, … элдэбээр шашана (Д.-Д. Дугаров); туужа абаашаха туужа ошохо (угнать): Мүнѳѳ һүниндэнь бүхы хонидоо туужа абаашаха ёһотойт (Ц. Шагжин); 2) нюдэ амандаа гү, али бэедээ гараа дүтэлүүлхэ (подносить руки к лицу, глазам, носу, рту и т.д.): Үбсүүндэхи хармаан тээшээ гараа абаашаха зуураа, татагалзан, баһал мэдээ табижархиба (А. Ангархаев); харасаяа абаашаха ондоо тээшээ хараха (перевести взгляд): Чимитдоржиев … оршон тойрон юунэй боложо байhые мэдэхэ гэжэ, хүхэ сэнхир огторгой ѳѳдэ харасаяа абаашаба (Г.-Д. Дамбаев).