ААХАРАЙЛХА

үйлэ ү. 1) хэшэг буян, аза талан оршог гэжэ хүсэжэ эдеэнэй дээжээр түхеэрэгдэһэн далгаар «Аа хурай, аа хурай» гэжэ үгэлэн нара зүб тойруулан хүдэлгэхэ, даллаха (испрашивать у божеств счастье и благодать, произнося «Аа хурай» и вращая в руках по солнцу тарелку с жертвенным угощением): «Далга болохонь» гэжэ ламын соносхоходонь, дасан соо байһан һүзэгшэд саган эдеэн болон мяхан табаг далгануудаараа гурба дахин аахарайлбад; 2) шэлж. һалхинда найгалзан хүдэлхэ, гүрбэхэ (покачиваться, колыхаться): Ойро дүтын ой соохи хуһанууд … оройгоороо мушхаран аахарайлжа байба (Б. Мунгонов).