ѲѲГШѲѲХЭ

гшѳѳхэ үйлэ ү. 1) эрхэлүүлхэ, эмээхэйрхэ, хѳѳршѳѳхэ (нежить, ласкать ребёнка): – Аб адлихан, – гэжэ ород хүгшэн эжынь зээ хүбүүнэйнгээ толгой эльбэн ѳѳгшѳѳбэ (Ц. Шагжин); ѳѳрын гэжэ ѳѳгшѳѳхэ, хүнэй гэжэ газаашалха; ѳѳгшѳѳн эрхэлүүлхэ эмээхэйрхэ, хѳѳршѳѳхэ (нежить, ласкать ребёнка): Дагба баярлахын ехээр баярлаад, тэрээнэйнгээ хошуу толгойень, хүзүү сээжыень эльбэжэ, ѳѳгшѳѳн эрхэлүүлбэ (Ц. Шагжин); 2) ѳѳдэ абаха, һайшааха, дэмжэхэ, зүрхэндѳѳ дүтэ абаха (поощрительно относиться к кому-л., поощрять чьи-л. поступки): Таажа хэрбээ мэдээ һаа, энэ ябадалыемни ѳѳгшѳѳжэшье, буруушаажашье байна гэжэ мэдэжэ шадашагүй (Ч. Цыдендамбаев); Гансал алтан наран хүн зониие илгангүй, элшэ гэрэлээрээ үгытэй ядуу арад зониие жэгнэн дулаасуулдаг, ѳѳгшѳѳдэг (Ц. Шагжин); үгэ ѳѳгшѳѳхэ зүбшѳѳн тухирха (поддакивать, потакать): – Зүб, зүб! – гэлдэжэ, хүнүүд хүгшѳѳгэй үгэ ѳѳгшѳѳнэд (Д. Батожабай).