ѲѲ II

аянг. ү. 1) гайхаһан, хүндэ хандаһан, шангадхан баталһан гү, али буруушааһан удхатай (межд. для выражения удивления, обращения, усиления утверждения или отрицания): – Ѳѳ… яаһан һонин хүн орожо ерэбэ гээшэб! (Ц. Дон); – Балда-аан, ѳѳ Балдан, Гармуудай-ай, наашаа ерэгты! (З. Гомбожабай); 2) ѳѳ-ѳѳ үхэр дуудахадаа хэлэдэг үгэ (межд., которым подзывают корову): «Һэш» гэбэл ябадаг шуу, «ѳѳ» гэбэл ерэдэг шуу (Х. Намсараев); Ѳѳ-ѳѳ, Малаадай, ер-ер!