ПЭГШЭГЭР

тэмд. н. үдхэн, нэбшэгэр, хэмгүй олон, хэмгүй ехэ, бүтэмэ, үй түмэн (плотный, густой, кучный): Таһархайн голой һѳѳгүүд урданайхидаал адли гоё һайхан, пэгшэгэр бэшэ (Ц.-Ж. Жимбиев); пэгшэгэр олон үй түмэн, бүтэмэ олон (многочисленный): Эдэ сэргэнүүдэй хоорондо татагдаһан аргамжануудһаа пэгшэгэр олон морид уяатай байгаа һэн (Х. Намсараев).