ПАРНАГАР

тэмд. н. 1) hарнагар, томо, томо нүхэтэй (широкий, картошкой, с большими ноздрями – о носе): Үүдээр налбагар улаан орхимжын үзүүр бултагад гээд, парнагар улаан хамартай шалхагар хара лама, манан хѳѳргѳѳ гарта бариһаар гэртэ ороно (Ж. Балданжабон); 2) дарнагар, зантагар (широкий, большой, с большим носом): Томо гэгшын парнагар сабхи түр-дар гэтэр шэрэһэн… (Ц. Номтоев); 3) хабантаһан, бэлхыһэн, бэлхэгэр (опухший); 4) пүнтэгэр, хѳѳрхэн (глупый – о морде щенка).