ПАНХАРУУ(Д)ТАЛГА(Н)

(д)талга(Н) юум. н. 1) үриеэ түлэжэ шадахаа болилго, али нэгэ юумэдэ хаба шадалаа бараһан ба үрэгдэлдэ нэрбэгдэлгэ, үридэ дарагдалга, үриеэ түлэхэһѳѳ арсалга, түлэхэ шадалгүйе сүүдээр тогтоолго (банкротство): Харин нарин бодомжогүйгѳѳр зѳѳриеэ гаргашалган гээшэ заал һаа панхарууталга асардаг ха юм (Ц. Цырендоржиев); 2) шэлж. элдэб уршагта оролго, урагшагүйдэн һарнилга (провал): Эдэ үдэрнүүдтэ тэрэнэй урагшагүйдэжэ панхарууталган олошорһон юм (Ц.-Д. Хамаев).