ПАНДАГАР

тэмд. н. 1) пэндэгэр, томо, бүдүүн, томо гуятай (пухлый, толстый): Тэрэнэй бүдүүн маряатай бэеэрнь пандагар хара Пагмаасаан гэжэ абаһаар лэ мэдэхээр даа (Ц. Жимбиев); пандагар томо мандагар, бүдүүн (толстый, тучный): Тэрэ ѳѳрынь үүри, пандагар томо бэетэй, уб улаахан хасартай, уряангы илдам харасатай эхэнэр юм (С. Цырендоржиев); 2) үсѳѳн мэнтэгэр, мэнэгэр, хабдартай (опухший, одутловатый): Хадам эхынь нюур пандагар улаан болошонхой, хүндѳѳр амилжа хэбтэбэ (Ц. Шагжин).