ПААХАГАР

тэмд. н. 1) хүдэлсэгүй, болхи, бошхо, хүжүүн (неповоротливый, неуклюжий): …түхэреэн хүлтэй тэрэ паахагар хүн буусаяа тойрохо тооной холуур унаагаа хүтэлһѳѳр… (Ш.-С. Бадлуев); 2) паадагар, набтар, газарлиг, богони (невысокий, приземистый): Нарбагар хара хушалтатай, газарта няалдашаһан мэтэ паахагар урса гэрнүүд, бусадшье барилганууд һалхигүй талаһаа шобогор гүбээнүүдэй саана хоронхой (Г. Базаржапова-Дашеева оршуулба).