ПААДАНХА

юум. н., ород 1) хүдѳѳ ажахынхидай хуряахада унаһан орооһонһоо ургаһан эшэ (паданка, падалица, колосья, выросшие из опавших зёрен): Болодой Жамбал «Мартын найман» колхозой түрүүлэгшэ байгаад, олон хүүгэдтэй нэгэ эхэнэртэ поли дээрэhээ хахад мэшээг пааданха суглуулхыень зүбшѳѳhэн. Тэрэнэйнгээ түлѳѳ «хамтын зѳѳридэ үрилтэ хэбэ» гээд сүлүүлhэн (Ж. Лубсандашиев); 2) ямар нэгэ модоной намартаа таһаржа унаһан жэмэс, борбоосгой (паданцы, опавшие с дерева плоды): хушын пааданха.